- بید معلق
نوعی درخت بید که شاخه های باریک و دراز آن به طرف زمین آویزان است، بید مجنون، بید نگون
معنی بید معلق - جستجوی لغت در جدول جو
- بید معلق(دِ مُ عَلْ لَ)
بید مجنون. بید نگون. بید موله. (یادداشت مؤلف). نوعی از درخت بید که شاخهای تازه و جدید آن نازک و معکوس قرار میگیرد و دارای مادۀ ’سالیسین’ است. (گیاه شناسی گل گلاب ص 297). رجوع به بید و بید مجنون شود
- بید معلق
بید تبری بید تبرستان از گیاهان لسه بید (گویش گیلکی) سرخ بید ویدوپت بید پاد
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(دِ مُ وَلْ لَهْ)
لغت نامه دهخدا
یعنی بید طبری و در شرفنامه یکی از اقسام هفده گانه بید است. (از رشیدی). بید مجنون. بید ناز. قسمی بید که شاخها بسوی زمین آویخته دارد. (از یادداشت مؤلف). بید مشک. (انجمن آرا). بید نگون. بید مجنون. بید معلق. (یادداشت مؤلف). رجوع به ترکیبات بالا و بید مجنون و بید معلق شود
اسم بیدمالیدن، پاکد کردن زنگ از روی آیینه شمشیر و سلاحهای دیگر بوسیله چوب بید و چوبهای دیگر
آزاد، آزاده، وارسته، بی قیدوبند، بی وابستگی